Haaien op de beurs
Vraag je een Hedgefund trader waarom hij zoveel geld moet verdienen ten koste
van al die aardige long-only beleggers, dan krijg je al snel het argument te
horen dat Hedgefunds de markt gezond houden. Ze zijn als Wolven of Haaien
die de zwakke aandelen aanvallen en zo de aandelenmarkt als geheel gezond
houden.

Bekend voorbeeld van zo’n hedgefund manager die wil verdienen aan shorts is
David Einhorn (bij Nederlandse beleggers overigens ook bekend vanwege zijn
Long positie n Delta Lloyd), die een mooi boek geschreven heeft over hoe hij
een bedrijf analyseerde en short ging:
“Fooling Some of the People All of the Time: – A Long Short (and Now
Complete) Story” Meer recent is er nogal wat te doen geweest over
Hedgies die aan de cijfers en bedrijfscultuur van sommige Chinese bedrijven
twijfelden – bekendste voorbeeld: Muddy Waters:
“Muddy Waters Research sees through appearances to a Chinese company’s true
worth.” al vinden sommigen dat de tijd om die short te gaan
alweer voorbij is: “Hedge
Funds Max Out on China Short Plays – Shorting U.S.-listed Chinese companies
is so yesterday. That’s the opinion of some hedge fund managers who’ve made
money and are struggling to place fresh bets.”

Marktmanipulatie
De tegenstanders van deze WolfHaaien willen nog wel eens zeggen dat de
‘Shorts’ niet zozeer bezig zijn met goede research, maar met
marktmanipulatie: ze nemen positie in en roepen dan hard dat er iets niet
klopt waardoor het aandeel verder daalt, kortom een variatie op de ‘Get Long
and Get Loud’ strategie van de longs – waar vreemd genoeg veel minder
kritiek op is. Verder staan er natuurlijk reputaties en andere belangen op
het spel “Everybody
is going to look like complete idiots if the Muddy Waters report is
correct” en dus moeten de shorts wel zelf verkeerd bezig zijn “Muddy
Waters has been using fraudulent means to find information through Chinese
sources, to come up with an overblown fraudulent story, to benefit from
shorting the stock’. Je hoeft de details van de verhalen niet te achterhalen
om te weten dat dit soort verhalen altijd verschijnen. Zelf ben ik
principieel voorstander van shorts – ik geloof in de zuiverende werking
ervan. Om een short-positie aan te gaan moet je toch meer onderzoek doen en
meer weten van de onderliggende bedrijven (of sectoren of landen etc.) dan
bij long-posities. Dat is omdat de pay-off van een short-positie anders is:
bij een short is 100 procent (niet geleveraged) de maximale theoretische
winst, terwijl de winst van longs theoretisch onbeperkt is. Je kan altijd
long, maar luister naar de shorts dus.

Italië
Deze wat lange inleiding heb ik nodig voor de link met een aantal berichten
die ik gisteren noemde, waarbij er voorbij de Griekse problemen gekeken
wordt: “Credit
Swaps On Spain, Italy Are Leading Contagion Indicators-Markit",
“Data From Italy Point To Trouble Ahead” en “Italy’s
Regulator To Meet With Moody’s, S&P Over Statements" De
overeenkomst in deze artikelen is Italie. En die vervelende Wolfhaaien zijn
aan het zoeken.
Vanochtend kwam op bloomberg een nieuwe column over dit onderwerp: “
Could Italy Be the Next European Domino to Fall?: Simon Johnson — In recent
days, Greece’s parliament adopted new austerity measures and Europe’s
finance ministers approved another round of Greek loans. So the European
debt crisis is under control, right? Probably not. One obvious reason is
Standard & Poor’s July 4 threat to declare a default if banks roll over
Greek government bonds coming due over the next year. That could force
everyone back to the drawing board. Less obvious, but no less worrisome, is
Italy. With a precarious fiscal picture, it could be the next to come under
pressure. And this time, U.S. banks are in the line of fire, with about $35
billion in loans to Italy and potentially more exposure to risk through
derivatives markets.”

Ik zou me zorgen maken als ik MinFin of ECB’er was: de CDS spreads van Italië
staan op ongezonde niveaus, de Berlusconi regering heeft niet de meest
degelijke uitstraling en qua fraude bij intreding van de Eurozone doet
Italie niet onder voor de Grieken. Uit 2001: “How
Italy shrank its deficit — When is a hedge not a hedge? When it’s a loan
disguised as a hedge. The International Securities Market Association and
the Council of Foreign Relations say they have found evidence of a swap
contract being used by a country to hide the level of its deficit in order
to meet the Maastricht criteria. Isma was concerned enough to cancel a press
conference with Gustavo Piga, the author of the report, because it said his
safety was not certain. Piga has discovered evidence of a swap contract
between a country and a bank that he said was used to misrepresent the size
of the country’s deficit to enable it to join Europe’s single currency.
Although Piga won’t say it directly, the country in question is Italy."
Kortom: alleen door snelle actie – tijdrekken heeft ook bij Ierland en
Griekenland niks uitghaald – is dit drama nog te smoren. Go in big zou ik
zeggen, want anders krijgen de shorts weer gelijk.

Jacob Jurg is verbonden aan AFS en
verantwoordelijk voor nieuws en research.

Volg de markten op Z24 Beurs

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl